Cerkiew pw. Przeniesienia Szczątków św. Mikołaja
W przepięknym otoczeniu lasów u stóp Wyhorlatu, w miejscowości Ruská Bystrá znajduje się, położona najbardziej na wschód spomiędzy wszystkich słowackich kościołów drewnianych, wpisanych na Listę światowego dziedzictwa UNESCO, greckokatolicka cerkiew Przeniesienia Szczątków św. Mikołaja. Została zbudowana w 1730 roku. Wznosi się na wzgórzu pośrodku miejscowości i pięknie harmonizuje z zielonym tłem rosnących tam ogromnych drzew.
Maleńka miejscowość Ruská Bystrá leży w powiecie Sobrance, około 105 kilometrów od Koszyc. Liczy jedynie nieco ponad stu mieszkańców. Jej otoczenie oferuje naprawdę nieskończoną ilość możliwości aktywnego wypoczynku dla ciała i umysłu. Wędrując szlakami turystycznymi można przemierzać do woli okoliczne lasy. Przez Ruską Bystrą prowadzi także rowerowy Szlak Ikon, zaczynający się w Inovcach i wiodący aż do Novej Sedlicy. Wytrawni turyści mogą wyruszyć spod cerkwi w Ruskiej Bystrej na zachód aż do kolejnego miejsca światowego dziedzictwa – Puszczy Wyhorlackiej.
Najbardziej wysunięty na wschód spośród drewnianych kościołów w słowackich Karpatach wpisany na listę UNESCO.
Wyjątkowe miejsce spokoju, gdzie w cieniu niewielkiej cerkiewki otoczonej majestatyczną przyrodą można się oddać rozmyślaniom nad sensem życia.
We wnętrzu dominuje pięciorzędowy ikonostas. Ikonostas to serce każdej świątyni obrządku wschodniego,
a równocześnie architektonicznie i sakralnie oddziela prezbiterium (miejsce szczególnego przebywania Boga) od nawy (miejsca przeznaczonego dla wiernych). W Ruskiej Bystrej w pierwszym głównym rzędzie ikonostasu znajdują się ikony przedstawiające Bogurodzicę Hodegetrię, Chrystusa Nauczyciela, św. Mikołaja i św. Paraskiewę. Ze względu na małe rozmiary obiektu, ikonostas jest nietypowo umieszczony również na bocznych ścianach, a nawet na stropie cerkwi. W swiątyni znajduje cenna ikona Ukrzyżowania.
Trójdzielny budynek został zbudowany na planie połączonych ze sobą kwadratów i składa się z małego prezbiterium, nawy oraz wieży. Zrębowe ściany nie są szalowane, lecz chroni je wysunięty dach kryty gontem. Z zewnątrz cerkiew prezentuje się skromnie. Jedynym wyraźniejszym elementem dekoracyjnym jest zakończenie wieży dzwonnej, któremu jednak daleko do bogatych zdobień charakterystycznych dla innych greckokatolickich cerkwi drewnianych w regionie Karpat.